Onurlu bir askerin hikayesiydi onunki. Toprağı için sonuna kadar savaştı. Vatan aşkı öylesine büyüktü ki gözünü bile kırpmadan kendi elleriyle canını feda etti Albay Reşat Çiğiltepe.
Büyük Taarruz, ordunun tüm gücüyle hücuma geçtiği, vatanın her karış toprağı için göğüs göğüse çarpışılan bir mücadeleydi. Yunan ordusu Afyon’dan İzmir’e püskürtülecek, Ege tamamıyla temizlenecekti. Ordu Afyon’a geldi, 26 Ağustos’ta sisli bir sabahta top ateşleri başladı. 57. Tümen, Çiğiltepe’yi bir türlü ele geçiremedi. Bu tümenin komutanı Mustafa Kemal’in çok sevdiği, Çanakkale’de de büyük başarı gösteren Albay Reşat Bey’di.
1879 yılında İstanbul’da doğdu Harp okulunu başarıyla bitirdi. 1918’de İngilizlere esir düştü, 1919’da esaretten kurtulur kurtulmaz yeniden Milli Mücadele’ye katıldı. Mustafa Kemal, Albay Reşat’a çok güveniyordu. Çiğiltepe 27 Ağustos’ta hala ele geçirilememişti. Mustafa Kemal, Reşat Paşa’yı aradı. “Reşat Bey hala hedefinize ulaşamadınız. Bu önemli tepeyi ne zaman alacaksınız?” diye sordu. Reşat Paşa, “Yarım saat sonra alacağız söz veriyorum” cevabını verdi. O süre dolup Çiğiltepe hala alınamayınca, Mustafa Kemal Paşa tekrar Reşat Bey ile konuşmak istedi. Telefona emir subayı Üstteğmen Bozkurt Kaplangıç çıktı. Reşat Paşa’nın az önce intihar ettiğini bildirdi. Albay Reşat Bey, Mustafa Kemal’e bir de not bırakmıştı: “Yarım saat zarfında bu tepeyi almak için söz verdiğim halde sözümü tutamamış olduğumdan dolayı yaşayamam komutanım.”
Bu notu dinleyen Mustafa Kemal ağladı. Çiğiltepe ise Reşat Bey’in intiharından 45 dakika sonra Yunanlardan geri alındı. Reşat Bey sözünün eriydi, onurlu bir hayat mücadelesi verdi. 45 dakikalık bir gecikme için canından vazgeçti. Soyadı Kanunu çıktığında, Atatürk tarafından Reşat Bey’in ailesine Çiğiltepe soyadını verdi.Afyon Çiğiltepe’de o onurlu asker için bir de anıt yapıldı.
